Fiscale borrelpraat

""

Op verjaardagen en op het werk praat men natuurlijk over van alles; dus ook over belastingen.

En dan zijn er twee smaken: klagen over wat de overheid aan lasten over ons uitstort of het tegenovergestelde in de vorm van de belastingtruc, waarmee iemand de Belastingdienst te slim af zegt te zijn.

Klagen zit natuurlijk in het Nederlandse DNA, maar dat zal in de rest van de wereld niet veel anders zijn.

Ergens is het ook begrijpelijk: de relatie tussen wat iemand aan belastingen en heffingen afdraagt en de tegenprestatie van de overheid is vaak zoek. De rechtvaardiging komt daarmee op de tocht te staan.

Maar dan de belastingtruc! Iemand, die daarmee komt, kan op bewondering rekenen en is al gauw de belastingexpert van de kantoortuin.

 

Maar wat die truc precies inhoudt blijft soms in het ongewisse. Als je een beetje doorvraagt, blijkt het toch net wat anders te liggen.

Soms past men die truc gewoon toe in een jaarrekening of belastingaangifte. Ik heb iemand eens horen vertellen, dat zijn echtgenote i.v.m. de ziektekostenaftrek “fiscaal incontinent” was. Leuk gevonden en zolang de Belastingdienst geen vragen stelt, kom je er mee weg.

Zo kwam een van de klanten van R&S Consult met de volgende “truc”. Iemand uit haar netwerk is werkzaam als coach en de boekhouder trekt de kosten van de sportschool af. De reden is, dat de coach voor het werk een goede conditie moet hebben. Met die argumentatie zijn de wekelijkse boodschappen ook aftrekbaar. En wat te denken van die zonvakantie, waar u zo aan toe bent?

De vraag of iets aftrekbaar is, is niet altijd makkelijk te beantwoorden. Het criterium is of die uitgave in de ondernemingssfeer thuishoort of in de privésfeer. En daarbij heeft een ondernemer best wel wat armslag. Zolang het bedrijfsmatige karakter met een niet te ver gezochte motivering kan worden verdedigd is er niet veel aan de hand.

De sportschool valt in deze casus duidelijk in de privésfeer en de kosten zijn dan ook niet aftrekbaar. Sterker nog: dit soort kosten valt onder “persoonlijke verzorging” en die kosten zijn sowieso niet aftrekbaar.

Vaak komt dan het argument, dat de Belastingdienst akkoord is. De aangifte is toch geaccepteerd? Dat ligt toch anders. De Belastingdienst controleert de meeste aangiften niet of nauwelijks. De controle behelst eigenlijk meer of de systemen van de Belastingdienst iets opmerkelijks constateren. Als de kosten van de sportschool niet expliciet in de aangifte zijn opgenomen, zal er dus niets bijzonders naar voren komen; aangifte geaccepteerd.

De aangifte is dan wel geaccepteerd, maar nauwelijks gecontroleerd; de jaarrekening en de daaraan ten grondslag liggende administratie al helemaal niet. Als de Belastingdienst bij een boekenonderzoek een dergelijke niet toegestane kostenpost constateert kan men tot 5 jaar terug naheffen. Afhankelijk van de situatie kan ook nog een boete tot 50 % worden opgelegd. Bijkomend gevolg is, dat de controleur dan met de stofkam de hele administratie nog eens naloopt. Andere kosten kunnen dan ook ter discussie komen te staan, terwijl dat anders niet het geval zou zijn.

Terug naar de kosten van de sportschool: dat iemand dit probeert is op zich wel te begrijpen. Maar als het fout gaat, niet klagen en gewoon je verlies nemen. En dat laatste is niet iedereen gegeven.  

 

Wilt u meer weten? Neem dan contact op met R&S Consult. Het eerste gesprek is altijd vrijblijvend en kosteloos.

 Doorsturen van dit bericht is toegestaan, maar dan wel met bronvermelding: 07financieeladvies.nl.

R&S Consult spant zich in om de inhoud van deze website en bovenstaand bericht zo actueel, juist en volledig mogelijk te houden. Desondanks is het mogelijk dat de inhoud gedateerd, onvolledig en/of onjuist is.